रस्त्याच्या कडेला एक वृद्ध व्यक्ती… हातात कागदात गुंडाळलेलं बंडल…
(अनिकेत बिराडे) -कोल्हापूरच्या तावडे हॉटेल चौकात संध्याकाळी ट्रॅफिक जाम सुरू असताना, ट्रॅफिकवर लक्ष ठेवणाऱ्या पोलीसांच्या नजरेत तो आला. याठिकाणी नेहमीप्रमाणे चाणाक्ष, मनाचा माेठेपणा जपणारा, मैत्रीला साद घालणारे, मदतीला धावणारे, कार्यतत्पर असे पोलीस हवालदार बाबासाहेब कोळेकर ड्युटीवर होते. नेहमीप्रमाणे ते ट्रँफिक दूर करण्यात ते मग्न हाेते. चाैकही तसा अत्यंत वर्दळीचा. वाहनांच्या गर्दीने फुललेला. लांबच लांब रांगानी व्यापलेला. अशा गर्दीतच वाट देऊन पुढे जाण्यासाठी मदतीसाठी असलेल्या कोळेकरांवर आणखी एक आगळीवेगळी आणि धक्कादायक जबाबदारी येईल अशी पुसटशी कल्पनाही नव्हती. मात्र नियतीने त्यांच्यासाठी व त्यांच्या सहकाऱ्यांसाठी एक वेगळीच आखणी करून ठेवली हाेती. जणू काही पैशासमाेर त्यांना आज माणुसकीची किनार समाजासमाेर दाखविण्याचा प्रसंग पुन्हा एकदा आला. घडलेल्या प्रसंगासाठी त्यांनी मार्शल 3 ला बोलावलं. काही वेळातच हवालदार जितेंद्र भोसले (SC 912) आणि हवालदार सुरेंद्र खाडे (SC 1649) आले. तिघांनी मिळून वाहतूक सुरळीत केली. ही वाहतूक सुरळीत करीत असतानाच. एक मनाला भिडणारा प्रसंग समाेर आला आणि संपूर्ण गर्दीतून एकच माणुसकीची झरा या त्रिदेव पाेलिसांच्या माध्यमातून जनतेसमाेर आला.
प्रचंड वाहनांच्या गर्दीतून एक दुचाकीस्वार घाईघाईत वाट काढत आला आणि म्हणाला –साहेब तुमच्या मदतीची गरज आहे. “साहेब, साहेब, कमानीजवळ एक इसम दारूच्या नशेत वाटतो… रस्त्यावर बसलाय… अपघात होईल… पाहा जरा!” काेळेकर यांनी क्षणाचाही विलंब न करता, जबाबदारी कर्तव्याची जाण राखत, हवालदार जितेंद्र भोसले (SC 912) आणि हवालदार सुरेंद्र खाडे हे धावतच घटनास्थळी गेले. आणि पाहताहेत तर काय..
समोर बसलेला ७५ वर्षांचा एक वृद्ध – त्याच्या हातात ₹68,000 रोख रक्कम आणि कांदा विक्रीची पावती. रक्कम माेठी हाेती. ती कष्टाची. मेहनतीची .. शेतकरी कुटुंबातील हाेती. हे या त्रिमुर्ती पाेलिसांच्या ध्यानी आले. परिस्थितीची त्यांनी आढावाा. घेतला. संयम राखत, परिस्थितीचे गांभिर्य ओळखत काेळेकर, भाेसले व खाडे यांनी संबंधित वयाोवृद्ध व्यक्तीकडे विचारणा केली. व सविस्तर माहिती घेतली. त्यात. त्यांना.
पोलीसांनी विचारणा केली तेव्हा वृद्धाने सांगितलं – “साहेब, मी पैसे मोजत होतो… एक हजार बाजूला काढून उरलेले पिशवीत टाकले… आता गावी निघालोय – नारोली, सुपा, पुणे.” मला आता पुढे निघायच आहे.
परिस्थिती पाहून तिन्ही पोलिसांनी त्वरित वरिष्ठ पोलीस निरीक्षक नंदकुमार माेरे यांना माहिती दिली. माेरे यांनाही आपल्या सहकारी वर्गाचा अभिमान वाटला. त्यांनीही तिघांना व्यवस्थित व कायद्याच्या चाकोरीत, तसेच माणुसीकीचे भान ठेवत सर्वाेतपरी मदत करण्याचा सल्ला दिला. मार्गदर्शन केले. वृद्धाचे नातेवाईक शोधण्याचे आदेश देत. याेग्य ती जबाबदारी व कर्तव्य पार पाडाल. असा आपल्या सहकारी कर्मचाऱ्यांनावर विश्वास दाखवित. खाडे, काेळेकर व भाेसले यांना आवश्यक ती मुभा दिली.
तिघांंनीहीही क्षणाचा विलंब न करता, तत्काळ भ्रमणध्वनीव्दारे यंत्रणा फिरवित. आपल्या नेटवर्कचा काैशल्याने उपयाेग करत अखेर संबंधित वृद्धाच्या घरच्या नातेवाईंकाचा ठावठिकाणाचा शाेध लागल्यानंतच सुटकेचा निश्वास साेडला. वृद्धाचा मुलगा सचिन ढगे यांच्याशी संपर्क केला. त्यांनी सांगितलं –“कोल्हापुरात माझे नातेवाईक आहेत – किरण सुतार आणि महेश धनके. त्यांनी माझ्या वडिलांना व ₹68,000 रक्कम त्यांच्या ताब्यात द्यावी.” आणि अखेर कायद्याचा धाक दाखविणारे, अंगावर कधी खाकी, कधी ट्रँफिकचा गणवेश असलेल्या या काेळेकर दादा, खाडे दादा, भाेसले दादा या त्रिदेव, त्रिमुर्तींनी वर्दीतली माणुसकी. प्रामाणिकपणाचा ठसा जनमानसात उमटविता. वर्दीची खरी ताकद, सत्यता. माणुसकीचे दर्शन घडविले. पोलीसांनी आवश्यक ती खात्री करून घेत आणि नंतर वृद्ध संपत महादू ढगे (वय ७५) यांना व रक्कम सुरक्षितपणे त्यांच्या नातेवाईकांच्या ताब्यात दिली. या सर्व रस्त्यावरच्या नाट्यमय वळणानंतर पाेलिसांनी कायदा व माणुसकीची साथ कशी असते. पाेलीस देखिल माणूस आहे. कष्टाची जाणीव आहे. प्रामाणिकपणाची साेनेरी किनार वर्दीवर व स्वतःमध्ये आहे हे दाखवून दिले.
– कर्तव्य + माणुसकी = खरे पोलीस!
या घटनेत पोलिस हवालदार कोळेकर, भोसले आणि खाडे यांनी फक्त पोलीस धर्म निभावला नाही, तर माणुसकीचाही धर्म पाळला.
आणखी कुणी असतं तर वृद्धाकडचे पैसे बघून लालचाने काहीही केलं असतं. पण या तिघांनी नाही केलं – म्हणूनच ही गोष्ट खास आहे. विशेष आहे. पाेलिसांची प्रतिमा उंचावणारी आहे. हीच माणुसकी, कर्तव्याची रखवाली त्यांच्यासह त्यांच्या कुटुंबातील शान वाढविणारी ठरलीय… त्यांच्या संस्काराचा, सर्वांनीच अभिमान बाळगला पाहिजे. अशा या त्रिमुर्ती, त्रिदेव भाेसले, कोळेकर, खाडे दादा यांना पाँझिटीव्ह वाँच मिडीया आणि युथ असोशिएशनचा सँल्यूट…
वाहतूक शाखेचे पाेलीस निरीक्षक नंदकुमार माेरे यांनी घेतली दखल. केला विशेष सत्कार…
10/06/2925 रोजी सुद्धा सायंकाळी मद्य धुंद कार चालकाने पापाची तिकटी कडून बेदरकार पणे गाडी चालवत तीन महिलांना धडक दिली सादर कार चालकास पाठलाग करून ट्रॅफिक चे पोलीस हवालदार बेळमकर व पो. अंमलदार करनूरकर यांनी कार थांबवून पोलीस ठानेच्या ताब्यात दिले व मोठा अनर्थ टाळला. या घटनेची पाेलीस निरीक्षक नंदकुमार माेरे यांनी विशेष दखल घेत, तावडे हाँटेल येथील घडल्या प्रकाराचेही काैतुक करताना, करनूरकर, बाबासाहेब काेळेकर, हवालदार जितेंद्र भोसले (SC 912) आणि हवालदार सुरेंद्र खाडे (SC 1649) यांचा विशेष सत्कार करून. त्यांच्या कार्यकर्तृत्वाची शान वाढविली. पाेलीस खात्यातील अशा प्रत्येक कर्मचाऱ्यांची प्रेरणा वाढविली.
पाेलीस निरीक्षक नंदकुमार माेरे म्हणाले की, काेल्हापूर शहरात वाहतूक सुरुळीत करणे, कारवाई करणे , कमी स्टाफ असतानाही वाहतूक शाखेच्या या पाेलीस कर्मचाऱ्यांनी अतिशय सुंदर कामगिरी करत, वाहतूक शाखेचा प्रतिमा आणखीन उजळून टाकली आहे. प्रत्येक कर्मचारी मेहनत घेत असताे, कर्तृत्व बजावित असताे. मात्र समाजात अशा काही घटना घडतात की, त्यावेळेस पाेलीस कर्मचाऱ्यांची द्विधा मनस्थिती असते. तणाव असताे. .मात्र ड्यूटी व समाजाला मदत करण्याच्या दुहेरी अडचणींचाही अनेकदा सामना करावा लागताे. यातूचन मार्गस्थ व्हावे लागते. आणि या सर्वांनी मिळून कर्तव्य आणि समाज मित्राची जाणीव ओळखून न्याय दिला. हे काैतुकास्पद आहे. त्यामुळे प्रत्येक कर्मचाऱ्यांनी यापुढेही पाेलिसांचे कर्तव्य व समाजहित जपावे असेही भावनिक आवाहन नंदकुमार माेरे यांनी केले.
![]() |
![]() |
“एका बाजूला पैशांच्या देवाणघेवाणीतून पोलीस खात्याचं नाव बदनाम होत असताना,
या तीन हवालदारांनी प्रामाणिकपणाची दिवा विझू दिला नाही —
तर तो उजळवत ठेवला!”
— कोल्हापूरकरांच्या वतीने त्रिकूटाला सलाम!
POSITIVE WATCH & YOUTH ASSOCIATION
या तिघा देवदूत, त्रिदेव पाेलिसांची व त्या बाईकस्वाराची नक्कीच सामाजिक कार्यकर्ते, सामाजिक संस्था, वरिष्ठ पाेलीस अधिकारी दखल घेऊन त्यांच्या या आगळ्या वेगळ्या माणुसकीची कर्तव्याची दखल घेतील , त्यांना प्रेरणा देतील.हाच विश्वास.
साऱ्या घटनांचा सुरूवात बिंदू ठरला एक अनामिक समाजमित्र. त्याच्या त्या जबाबदार नागरिकत्वामुळेच पुढे ही माणुसकीची साखळी घडू शकली. तो होता खराखुरा “समाज मित्र” – पोलीसांचा न दिसणारा पण खरा साथीदार. > “मदतीचा हात कुठूनही पुढे येतो… |